เรียนรู้ที่จะเดินเพียงลำพังนี่ สิคือวิถีของคนแกร่ง
1.หนทางของชีวิตนั้นย าวไกล จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้าง
เผื่อวันใด ที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเสียใจ เพราะทุกคนต่างมีเส้นทางของชีวิต ที่ต้องเดินเหมือนกันไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไป จนถึงปลายทาง อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่ง หรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่งกลายเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณ
2.ความซาบซึ้งทดแทน ความผูกพันไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นใครเพื่อนหรือคนแปลกหน้า คุณต้องเรียนรู้ ที่จะยิ้มแม้ในใจจะร่ำไห้ สะอื้นสักเพียงใด เพราะมนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นแก่ตัว ฉะนั้นอย่าไปคาดหวัง ว่าจะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไข หากใครคนหนึ่ง ไม่มีค่าเพียงพอให้คุณถนอม ก็ต้องฝึกปล่อยฝึกวางฝึกทิ้ง
3. กำแน่นเท่าใดก็สูญเสียมากเท่านั้น
เหมือนกับการกำทรายนั่นแหล ะยิ่งคุณกำแน่น ทรายก็ร่วงออกจากมือ มากเท่านั้น ที่ควรถนอมจงรู้ถนอม เพราะเมื่อใดที่คุณสูญเสียไป
สิ่งนั้นคนนั้น อาจเป็นสิ่งที่มีค่า ที่ทำให้คุณเจ็บปวด และเสียใจที่สุดก็เป็นได้ เมื่อใดที่รู้สึกสิ้นหวังหากอยากร้องไห้ ก็ร้องออกมาเถอะ แต่เมื่อร้อง จนหนำใจแล้วก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัดอีกครั้งให้ได้
4. อย่าเลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา
จงเรียนรู้ที่จะชื่นชม คนที่ความสามารถ และหากคุณคิดว่า ตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้ อย่าได้น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะคุณก็เป็นคนธรรมดา เหมือนคนอื่นทั่วๆไป
5. พ่อแม่ คือ คนที่รักและปรารถนาดี ต่อคุณมากที่สุด
อย่าคิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงิ น อย่าคิดว่าในสายตาพ่อแม่คุณ ยังเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา อันนี้ก็ถูกถูกในมุมของพ่อแม่ แต่ไม่สงสารพ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที
6.ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเพราะทุกสิ่งเปลี่ยนไปทุกเวลานาที
อย่าเอาวิธีการเก่าๆมาแก้ไขปัญหา คนสองคนรักกัน อาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่าเอาแต่พร่ำเพ้อ อย่าเอาแต่เรียกร้องเพราะสิ่งนี้อาจเป็นชนวน ที่ทำให้คนสองคนยิ่งมาก ยิ่งห่างยิ่งมาก ยิ่งกลายเป็นคนแปลกหน้า
ที่มา : รั ก ยิ้ ม
