วันนึงอาจตอบเราสองคนได้ว่า เรา…จะเดินไปทางไหนดี มีคนบอกว่า “เราเว้นที่ว่างให้ชีวิตได้พักผ่อนจากงานที่เหนื่อย จากชีวิตที่หนัก และความรักก็เช่นกัน
เมื่อใดที่ เรารู้สึกว่ารับผิดชอบคนข้าง ๆ เราไม่ไหว นั่นแปลว่า เรากำลังเข้าใจความรักผิดไป” ความรักไม่ใช่การต้องรับผิดชอบ แต่ความรักคือความห่วงใย แล้วมีด้วยหรือที่ห่วงใยแล้วต้องเหน็ดเหนื่อย
จนอย ากจะจบมัน ทั้ง ๆ ที่ความรักยังอัดแน่นเต็มหัวใจ ให้สิ่งสำคัญอยู่ ตรงจุดยืน อย่ ายืนใกล้ไป เพราะเราอาจล้ำเส้นกันและกัน แต่อย่ ายืนห่างไป เพราะโชคชะตาได้พาคุณมาพบกัน เขาอาจสั่งสอนคุณและเขาด้วยความเ จ็ บ ป ว ด เหงา และท ร ม า น ด้วยการสร้างภาพ ๆ นึง คือการ ลาจาก
ขึ้นมาให้คุณ …อย่ าปล่อยให้คนที่คุณรักเหงา คุณไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง และอยู่กับเขาในทุก ๆ เวลาที่เขาต้องการหรอก เพราะสิ่งที่คุณควรจะทำ คือ ทำให้เขารับรู้ว่าคุณอย ากไปอยู่ตรงนั้นแค่ไหนต่างหาก
แม้เขาอาจน้อยใจ แต่แน่นอน…ความรักเข้าใจ เวลาจะสอนให้คนรักของคุณเข้มแข็ง แต่อย่ าทอดทิ้งเวทมนต์มหัศจรรย์ที่เรียกว่าความรักนี้ ด้วยเพียงเพื่อจะสลัดบางสิ่งที่คุณเข้าใจไปเองว่าคือ
‘ความรับผิดชอบคือการต้องดูแล’ เพราะมันจะทำให้คุณไม่เป็นตัวของตัวเอง และอาจจะหนักไปสำหรับคุณ ความรักเคยอยู่ตรงไหนมันยังคงอยู่ตรงนั้น แต่คุณอาจเข้าใจว่าอยู่ที่ ๆ คุณอยู่หรือควรอยู่น่ะดีแล้ว
แล้วเคยได้ถามคนรักของคุณมั้ยว่า….เขารู้สึกยังไง? ลองทบทวนความรักดูเสียใหม่ ความรัก ไม่ใช่การรับผิดชอบ… แต่ความรับผิดชอบคือ
ส่วนประกอบของความรัก…. ความรักคือนิย ามของความสุขชนิดหนึ่ง… ลองทบทวนดู” ทำให้รักนี่แหละ! ที่จะทำให้คุณผ่อนคลาย อย่ าแบกทุกอย่ างเอาไว้ คนรักกันจริง เขาจะไม่ทิ้งใหเคุณลำบากคนเดียว
