อ่านหัวข้อแล้วบางคน อาจจะงงว่า มันจะเป็นไปได้ไง ในเมื่อ ‘เพื่อน’
กับ ‘แฟน’ แค่ชื่อเรียกก็ไม่เหมือนกันแล้ว ยิ่งระดับความสัมพันธ์ไม่ต้อง
พูดถึงเลย ใจเย็นๆ ก่อน เราไม่ได้ต้องการ จะเปรียบเทียบให้เหมือนกัน
แต่ต้องการหาระดับความสัมพันธ์ที่เหมาะสมต่างหาก เคยสังเกตมั้ย?
คนเป็นแฟนกันต้องเลิกกันเพราะสาเหตุหนึ่งก็คือ ‘การถือโอกาสในความพิเศษ
ของการเป็นคนพิเศษ’ ฉันเป็นแฟนเธอ ฉันมีสิทธิหึงได้
มากเท่าใดก็ได้, ฉันเป็นแฟนเธอ ฉันมีสิทธิค้นกระเป๋าเธอได้,
ฉันเป็นแฟนเธอ ฉันมีสิทธิล่วงเกินเธอยังไงก็ได้แต่ถ้าเป็นเพื่อนกันล่ะก็
การที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งล่วงเกินกันมากไป มีได้ด่ากันไปข้างแน่นอน
และถึงจะโกรธกันแค่ไหน สุดท้าย ก็ตัดกันไม่ขาดอาจจะยังไม่เข้าใจ
ว่าคนเป็นแฟนกันจะคบแบบเพื่อนได้หรอ?
ยังไงล่ะถึงจะเรียกว่าคบกันได้ยืดกว่าการเป็นแฟนพันธุ์แท้ งั้นค่อยๆ อ่านเหตุผลต่อไปนี้ทีละข้อ
– หากเรารักแฟน ปฏิบัติ กับแฟนคล้ายกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง
แน่นอนว่าความหึงหวงงี่เง่าแทบจะไม่เกิดขึ้นเลย
ถ้าเกิดขึ้น อาจเป็นเรื่องที่จี๊ดจริงๆ หรือไม่ก็รู้สึกหึง แต่ไม่แสดงออกให้เสียลุค
– หากเรารักแฟนคล้ายว่าเราเอ็นดูเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เราจะปฏิบัติดีต่อกัน
ให้เกียรติกันเสมอ เธอและฉันมีสิทธิเท่าเทียมกัน
แม้กระทั่งว่าถ้าคนที่ใช่จริงๆ ไม่ใช่ฉัน ฉันก็เคารพการตัดสินใจ จะไม่มีการทำให้เสียเกียรติกัน
– การเป็นแฟนกันแบบแทบจะกลืนกินกันทั้งตัว แน่นอนว่ากิจกรรม
อย่างหนึ่งที่ทำร่วมกันคงไม่พ้น เ ซ็ ก ซ์ ถ้ารักกันมาก
บางทีมันก็เริ่มขยับกลายเป็นหลง ห ม ก มุ่ น แต่ เ พ ศ สัมพันธ์เป็นหลัก
แต่ถ้าเราเห็นว่าแฟนก็เป็นเพื่อนสนิทเรา
เราจะมีกิจกรรมอีกมากที่ทำร่วมกัน และบางวัน เราก็สามารถอยู่ด้วยกัน
ทั้งวันได้โดยไม่ต้องมีเรื่องใต้สะดือมาเกี่ยวข้องแม้แต่น้อย
– ในเมื่อเราไม่ ห ม ก มุ่ น ไม่อ้างว่า “เพราะฉันเป็นแฟนเธอฉันถึงทำ”
เราก็จะทะเลาะกันน้อยลง เหลือแต่ประเด็นที่เป็นเหตุผลจริงๆ เท่านั้นที่จะถกเถียงขัดแย้งกัน
– การปฏิบัติต่อกันที่ไม่ ห ม ก มุ่ น เรื่อง เ พ ศ เป็นหลัก นอกจาก
จะเป็นการให้เกียรติกันว่าเราไม่ใช่สิ่ง บำ บั ด ความใคร่
มันยังเป็นการให้เกียรติคนที่รักแฟนเรา เช่น พ่อแม่ของเขา ถ้าเราไม่
ทำ ร้ า ย แฟนเรา พ่อแม่แฟนเราก็วางใจเรามาก
– การอวดแฟนผ่านโซเชียล ผ่านสายตาคนอื่นๆ จะเป็นเรื่องที่เรา
รู้สึกไม่ค่อยชอบหรือ เ ก ลี ย ด ไปเลย
ไม่ใช่ว่าไม่ชัดเจน แต่เราชัดเจนพอแล้วว่าคบกันในฐานะอะไร รักกันดีแค่ไหน ไม่จำเป็นหรอก
ที่จะต้องประกาศบอกใครรู้ (คู่ที่อวดกันให้น่า ห มั่ น ไ ส้ ไปข้าง มักลงเอยด้วยการเลิกกันไวมาก)
– ถ้าเราเข้ากันไม่ได้ เลิกรากันในที่สุด เราจะไม่ เ ก ลี ย ด กัน ก็ในเมื่อเรารักและเข้าใจกันดี
ด้วยความเป็นเพื่อนเหมือนกันนี่ ! เพื่อนย่อมปรารถนาดีต่อเพื่อนเสมอ
– ยิ่งถ้าเราได้เป็นครอบครัวเดียวกัน มีลูกด้วยกัน เราจะไม่มีการแบ่งว่าฉันคือหญิง เธอคือชาย
ฉันทำงานในบ้าน เธอทำงานนอกบ้านจะไปเหนื่อยอะไร… เราจะไม่มีการเปรียบเทียบอะไร
งี่เง่าต่อกันให้ทะเลาะกันเสียเวลา อะไรที่พอจะช่วยได้ก็ช่วยกันไป ไม่บ่น ไม่เกี่ยง
– ถ้าเธอหรือฉันต้องเปลี่ยนแปลงไป จงรู้ไว้ว่าฉันจะไม่ไปไหน
เราจะทำหน้าที่คู่ชีวิต ที่ดีด้วยหัวใจของความเป็นเพื่อนมนุษย์ที่ดีต่อกัน
– ฉันจะไม่มีวัน เ ก ลี ย ด เธอถ้าเธอทำอะไรผิด เพราะสิ่งที่
ฉันทำมีแค่ 2 อย่าง คือเตือนเธอด้วยความหวังดี และ/หรือ ห มั่ น ไ ส้ เธอ
ถ้ายังไม่มีใคร ลองสังเกตคู่รัก ที่เป็นคนใกล้ตัวสิ ว่าจริงอย่างที่เราบอกไว้รึเปล่า ?
ถ้ามีแล้วก็ลองทำดู บางทีความสัมพันธ์ที่เรียบง่าย ก็ลึกซึ้งกว่าความสัมพันธ์ที่หวือหวาอีกนะ
