จงสร้างคู่บุญคุณขึ้นมา ไม่ใช่แต่ตามหาคู่บุญของคุณ

จริงๆ มีแต่คู่บุญ หรือคนที่ใช่ที่สุดที่เราเลือกแปลว่า ถ้าใจเราไม่อยากมีคู่ ก็ไม่มีอะไร มาบังคับใจได้

คู่แท้ไม่มีหรอกเพราะเราต้องเปลี่ยนคู่ไปเรื่อยๆ

แต่คู่บุญนั้นมีอยู่จริงและบุญจะส่งกระแสชักนำให้มาพบกัน

รวมทั้งรักษาสัมพันธภาพไว้ให้ยั่งยืนกว่าคู่ที่ปราศจากบุญที่ทำร่วมกันมา…

แต่นัก ฆ่ า ตัว ต า ย หลายคนจะไม่มีวันได้เจอคู่บุญไปทั้งชาติ

หากเขาเอาตัวรอดจากคู่บาปไม่สำเร็จคู่รัก จะเอาใจใส่อีกฝ่าย

ส่วนคู่เวร จะเอาแต่ใจตัวเองคู่เวรเกือบร้อยทั้งร้อย

แทบจะก๊อปมาจากพิมพ์เดียวกันนั่นคือแรกๆ อะไรดูดีไปหมด จ๊ะจ๋าตลอด

แต่เมื่อไรชักเริ่มชินกลายเป็นของ ต า ย ในมือแล้ว

ฝ่ายที่ถือไพ่ในมือเหนือกว่าจะเริ่มออกลายก่อน!

พูดให้ฟังง่ายนะครับ

ส่วนที่ดีในตอนแรกมัก แ ย่ ลงในตอนหลัง

แต่ส่วน แ ย่ ที่เผย ไว้ตั้งแต่ในช่วงแรก

มักยิ่ง แ ย่ หนักขึ้นอีกในช่วงต่อๆ มา

ฉะนั้น

ถ้าจะดูคน

ก็ให้จับตาดูตั้งแต่ช่วงแรกนั่นแหละ

เขาเอาเปรียบคุณอย่างไรบ้าง?

คุณทนให้เขา..เอาเปรียบแบบนั้นได้ไหม?

อย่าฟังคำสัญญิงสัญญา

ว่าจะค่อยๆ ปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น

เพราะจากสถิติแล้ว

น้อยมากที่จะทำได้ตามสัญญา

รักแท้…

ไม่ใช่ของคู่ เ ห ล้ า ยา…นํ้าตา

และความ “เอาแต่ใจ”

จงแยกแยะความรัก เพื่อไม่ให้เกิดทุกข์

“ชื่นชอบ” มีลักษณะคือ พอใจในสิ่งนั้น อยากได้ อยากเป็นเจ้าของในสิ่งนั้น มีความชื่นชมยินดีที่ได้ครอบครองสิ่งนั้น ไม่พอใจที่ผู้อื่นครอบครองหรือสิ่งนั้นไม่อยู่ หายไป จากไป หรือผู้ใดครอบครองให้เห็น ได้รับรู้

จนอยากจะกลายเป็นความโกรธ ที่นี้ถ้าหลงแก่การชื่นชอบหรือได้ครอบครอง เมือสิ่งนั้นต้องจากไป ก็จะกลายเป็นความพยาบาท หาหนทางเพื่อให้ได้มาซึ่งการครอบครอง แต่ถ้าไม่ได้ก็จะกลายเป็นการ ทำ ล า ย

“ความรัก” มักมีลักษณ์ที่ชื่นชมยินดี เห็นคุณค่าของสิ่งนั้น ทะนุถนอมสิ่งนั้น มีความพอใจเมื่อมีผู้อื่นชื่นชมสิ่งเหล่านั้น และยิ่งรู้สึกว่าสิ่งนั้นมีค่ายิ่งขึ้น มีความอยากหรือความพยามยามให้สิ่งมีค่ามากขึ้น มีความสุข

ความเจริญ และอาจจะเสียดายหากสิ่งนั้นถูกครอบครองโดยผู้อื่นแต่จะทำใจได้หากเห็นว่าผู้ครอบครองทำสิ่งนั้นให้ดีขึ้นสุขขึ้น มีค่ามากขึ้น พูดง่ายๆคือดีขึ้นกว่าอยู่ที่เรา พอใจ ยินดีกับความเจริญงอกงาม เช่นความรักของพ่อแม่ที่มีต่อบุตร

“ความหลง” อันนี้ เป็นความขาดสติ มุ่งมั่น ดุดัน มุทะลุ ความเป็นตัวตน ยืดมั่นถือมั่น เห็นแก่ตัว ขาดการพิจารณา ขาดการยับหยั่ง มีแต่ความต้องการเพื่อตนเอง

เมื่อความหลง ไปรวมกับความชื่นชอบ ไปรวมกับความรัก ก็จะเป็น อั น ต ร า ย ความสูญเสียความน่ากลัวอีกมากมาย ฉะนั้น รักได้แต่อย่าหลง ชอบได้แต่อย่าเห็นแก่ตัว

“จงเลือกรักคน….ที่ทำให้ชีวิตดีขึ้น”

ไม่ว่าจะเรียนดีขึ้น งานดีขึ้น หรือมีทัศนคติที่ดีขึ้น

ไม่ใช่รักไปแล้วมีแต่เรื่องทุกข์ใจ หรือความระแวงเลือกรักคนที่อยู่ด้วยแล้วเป็นตัวเองไม่ใช่เปลี่ยนแปลงเพื่ออีกฝ่ายไปเสียหมดอย่าพยายามเป็นอีกคนเพราะเพียงแค่อยากให้เขารักมากขึ้นเลยเพราะเราเองก็ต้องเข้าใจด้วย

ว่าไม่มีใครสมบูรณ์แบบขนาดนั้นเลือกคนที่ให้ความสบายใจกับเราได้ตลอดไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตาม จะไม่มีการระเเวง กังวลจนพาชีวิตเราจมอยู่กับความรู้สึก แ ย่ ๆ จนเสียเวลาชีวิตหรือเลือกคนที่ให้กำลังใจ

ส่งเสริมความฝันกันและกันไม่ใช่แค่รักกันไปวันๆถ้าเจอแล้วก็จงรักษาให้ดี ประคองไว้ให้นานโตแล้ว.. มีความรักก็อยากให้มันทำให้ชีวิตก้าวหน้าไม่ใช่มาเสียน้ำตาร้องไห้ทุกวัน

มันดูไม่รักตัวเองเอาซะเลยอย่าหลอกตัวเองว่าแบบนั้นมันคือความรักรักตัวเองให้มากๆทุกคนสมควรจะได้เจอความรักที่แสนดีทั้งนั้นแหละอ้อ.. กอดคนข้างๆ ไว้ให้แน่นๆ ด้วยนะถ้าคิดว่าเป็นคนที่ใช่แล้ว

ที่มา : board.postjung