คนที่อยู่รอบข้าวตัวเรามีอยู่ 3 ประเภทหนึ่ง คนที่ชอบเรา ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม
สอง คนที่ไม่ชอบเรา ไม่ว่าเราจะทำดีแค่ไหนก็ตามสาม คนที่เฉยๆกับเรา ไม่ว่าเราจะทำอะไร
สิ่งที่เราต้องทำก็คือ… ทุ่มเทความสนใจส่วนใหญ่ไปให้กับคนที่ชอบเรา ให้ความสำคัญและใส่ใจเขาให้มาก
แต่คนส่วนใหญ่กลับทำตรงข้าม คือ…ทุ่มเทความสนใจส่วนใหญ่ ให้กับคนที่ไม่ชอบเรา
พยายามทำให้เขามาชอบเรา และ ละเลยไม่ใส่ใจคนที่ชอบเราผมจะบอกว่า อย่าสนใจเลย เสีย สุ ข ภ า พ จิตเปล่า
คนที่ เ ก ลี ย ด เรา เขาไม่สนเหตุผลอะไรทั้งนั้นหรอกครับและเขาไม่ได้มาทุกข์ร้อนภายในใจกับเราด้วย
มนุษย์เป็นสัตว์ที่พยายามยกตัวเองว่าข้าดีที่สุดข้าจึงต้องทำให้ทุกคนนั้นพึงพอใจ แต่หารู้ไม่… นั้นคือความทุกข์ !!!
ทั้งที่ทุกคนในโลกมีความดีในแบบของตนทั้งนั้นใช้แรงใจของเราทั้งหมดทุ่มเทสนใจมองข้อดีของคนที่ชอบเรา
รักเขา ชื่นชมเขา เข้าใจเขาและสนับสนุนเขาไม่ใช่เขาดีกับเรา แต่ดันไปกดเขาให้ต่ำลง ให้เราอยู่เหนือเขา
อย่าเปลี่ยน “มิตร” ให้เป็น “ ศั ต รู ”และควรเปลี่ยน “ ศั ต รู ” ให้เขาเป็น “ครู” เรียนรู้ ฝึกฝน และ ขัดเกลาจิตใจจากเขา
ส่วนคนที่เราเฉยๆกับเขา ก็ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับก็ขนาดคนที่ไม่ชอบเรา เรายังจะพยายามเอาชนะใจเขาให้ได้
เพราะฉนั้น คนที่เราเฉยๆ ก็ง่ายดายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปากชีวิตแสนสั้น โฟกัสแต่ข้อดีกันเถอะ
อย่าให้เวลากับข้อเสียของมนุษย์เลยแต่จงมอบเวลามองสิ่งดีๆกับทุกๆคนดีกว่าครับ
ที่มา : ยุทธการลีนความคิด
